1993

W niniejszej pracy Carlos A. Franco Gil proponuje krytyczną rekonstrukcję wenezuelskiej pamięci historycznej w oparciu o kluczowy rok 1993. Zainspirowany teoretycznym wkładem Pierre'a Nory i Marthy de Alby autor artykułuje upamiętnienie jako narzędzie analityczne do zajęcia się rozłamami które oznaczały koniec demokracji przedstawicielskiej która pojawiła się w 1958 roku. Poprzez badanie czterech kamieni milowych - dymisji prezydenckiej Carlosa Andrésa Péreza zamachów bombowych w Caracas kryzysu bankowego Banco Latino i wyborczego upadku systemu dwupartyjnego - rozwija się złożona lektura procesu instytucjonalnej społecznej i symbolicznej dekompozycji która doprowadziła do radykalnej transformacji wenezuelskiego systemu politycznego. Książka ta zaprasza czytelnika do spojrzenia na przeszłość poprzez pytania teraźniejszości starając się zrozumieć w jaki sposób fragmentaryczne narracje pamięci stają się kluczem interpretacyjnym do rozwoju historycznego.