Զահրումար (Վիպասանություն Թիֆլիսի հայերի կյանքից)

<p class=ql-align-justify>Րաֆֆի (Մելիք-Հակոբյան Հակոբ Մելիք-Միրզայի) ծնվել է Պարսկաստանի Սալմաստ գավառի Փայաջուկ գյուղում։ Նախնական կրթությունն ստացել է տեղի ծխական ուսումնարանում։ Հետագայում՝ 1847-ին մեկնել է Թիֆլիս ուսանել Կարապետ Բելախյանցի դպրոցում: Այնուհետև ուսանել է ռուսական պետական գիմնազիայում ։ </p><p class=ql-align-justify> </p><p class=ql-align-justify>Րաֆֆին հայ ժողովրդի ազգային հպարտություններից է: Նրա ստեղծագործությունը մեր դարավոր մշակույթի ու գրականության ամենահետաքրքրական ինքնատիպ ու մնայուն էջերից մեկն է: </p><p class=ql-align-justify> </p><p class=ql-align-justify>70-ական թվականներին Րաֆֆու ստեղծագործության բնորոշ առանձնահատկություններից մեկը առևտրական բուրժուազիայի սոցիալական կյանքի ու կենցաղի արտացոլումն է: Պետականությունից զրկված մի ժողովրդի համարորը չուներ ազգային-մշակութային գործունեությունը կազմակերպող ուժ անխուսափելի էին նաև ձուլման ու ազգային դիմակազրկության այլևայլ վտանգներ: Նա ապազգայնացման այս երևույթի անողոք մերկացմամբ հանդես եկավ Զահրումար վեպով որում ներկայացրել է մի ամբողջ խավի՝ առևտրական բուրժուազիայի կենցաղի ու բարքերի գեղարվեստական պատկերը: Հեղինակն այսպես է բնութագրել իր վեպը. ...Բարքերի ապականություն բարոյական փտություն՝ ժամանակիս շռայլությունից և զեխությունից և հայության գաղափարի օր ըստ օրե ջնջվիլն ժողովրդի մտքից և ձգտողություն ժողովրդի՝ դեպի օտարամոլ նորաձևությունները:</p><p><br></p>