خفیه نگاری خشونت در سرزمین آدم‌لِتی‌ها

کودکی‌ها، قصه‌ای می‌خواندیم که روایت جهرمی‌اش آدم ـــ لِتی نام دارد، یعنی نصفه ـــ آدم: پادشاهی بود که گنجش را دیوی ربوده بود و پیرانه، فرزندی نداشت که مال از دست‌رفته‌اش را برگرداند.روزی درویشی می‌آید سیبی به او می‌دهد و می‌گوید نصف‌اش را خودت بخور و نصف دیگرش را بده زن‌ات بخورد. در نتیجه دو تا پسر گیرشان می‌آید. یکی سالم و یکی آدم ـــ لِتی که یک چشم، یک گوش، یک دست و یک پا دارد. هر دو پسر به دنبال گنج می‌روند. پسر سالم در برابر ترفندها و معماهای دیو و دختر دیو درمی‌ماند و جان خود را از دست می‌دهد. ولی آدم ـــ لِتی با کمک گرفتن از دانش دختر دیو و نهایتاً با شکنجه کرددن و وادار کردن او به همکاری، از محل گنج آگاه می‌شود و پیروز باز می‌گردد.ظاهراً معمای ابوالهول ایرانی، به جای آموزه‌ی خودت را بشناس آموزه‌ای دیگر پیش روی انسان ایرانی می‌گذارد: نیمه‌ی دیگرت را بشناس!...