Adaptacja brzeżna kompozytu klasy V po różnych zabiegach

Niniejsza publikacja dotyczy oceny adaptacji brzeżnej uzupełnień kompozytowych klasy V w pięciu grupach z różnymi metodami obróbki powierzchni: laserem z całkowitym wytrawianiem kwasem laserem z samowytrawianiem tylko laserem tylko całkowitym wytrawianiem i tylko samowytrawianiem w czterech różnych obszarach styku kompozyt/ząb (obszary przydziąsłowe mezjalne dystalne i okluzyjne). Do tego badania wybrano dwadzieścia pięć zdrowych ludzkich trzecich zębów trzonowych o w przybliżeniu porównywalnych rozmiarach ubytek znormalizowanej klasy V wykonano po stronie policzkowej i językowej każdego zęba jako uzupełnienie zastosowano Tetric N-ceram a następnie wszystkie próbki poddano termocyklingowi i cyklicznym obciążeniom mechanicznym. Szczelinę brzeżną wykryto za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego. Wyniki tego badania wykazały że zęby leczone laserem i całkowitym wytrawianiem wykazywały znacznie większą adaptację brzeżną w okolicy dziąsłowej mezjalnej dystalnej i okluzyjnej w porównaniu z innymi grupami a grupa w której zęby były leczone laserem wykazywała znacznie mniejszą adaptację brzeżną w porównaniu z innymi grupami.