Adaptacje w klasach teatralnych w celu włączenia osób niepełnosprawnych

Teatr jest sztuką a produkcja artystyczna oprócz dostarczania przyjemności jest ściśle związana z różnymi obszarami rozwoju człowieka. Dlatego też możemy znaleźć różne przepisy które wspierają i gwarantują dostęp do sztuki i jej produkcję w naszym kraju. Celem pracy przedstawionej w tej książce było opisanie i krytyczna analiza adaptacji dokonanych w ćwiczeniach teatralnych oferowanych podczas warsztatów teatralnych w celu włączenia dwóch niepełnosprawnych uczestników. Warsztaty odbyły się na Uniwersytecie Federalnym w São Carlos i wzięło w nich udział 19 uczestników w tym J. z niedowidzeniem i M. z niedowładem połowiczym a także 4 współpracowników. Do zbierania danych wykorzystano dzienniki terenowe. Dzięki temu badaniu można było zaobserwować że adaptacje są głównym punktem włączenia osób niepełnosprawnych do praktyki teatralnej. Postawa nauczyciela monitora lub współpracownika na zajęciach teatralnych ma fundamentalne znaczenie dla integracji osób niepełnosprawnych. Badanie to zostało przeprowadzone w nieformalnym środowisku nauczania ale pokazuje nam że można je przeprowadzić w szkołach biorąc pod uwagę że nauczanie teatru jest przewidziane w krajowych parametrach programu nauczania.