Afektywność u nauczycieli szkolnictwa wyższego

Niniejsze badanie dotyczy kwestii związanych z interakcją nauczyciel-uczeń oraz mediacją nauczyciela w klasie na kursach szkolnictwa wyższego biorąc pod uwagę relacje emocjonalne w procesie nauczania i uczenia się. Jego podstawą teoretyczną jest psychologia społeczno-historyczna reprezentowana przez takich autorów jak: Vygotsky (1991 2007) Wallon (2007) Ausubel (1982). Celem niniejszej pracy było zbadanie reprezentacji afektywności nauczyciela szkolnictwa wyższego. Badanie zostało przeprowadzone w prywatnej instytucji szkolnictwa wyższego (IES) w zachodniej części São Paulo. Wzięło w nim udział dziesięciu nauczycieli szkolnictwa wyższego oraz dziesięciu studentów (obu płci) regularnie zapisanych na studia wyższe na kierunku administracja którzy byli na ósmym semestrze. Do analizy danych wykorzystano narzędzie analizy treści. Stwierdzono że zarówno nauczyciele jak i studenci postrzegają afektywność jako niezbędną biorąc pod uwagę że budowanie wiedzy nie ogranicza się jedynie do przekazywania wiedzy ale jest to nauka wykraczająca poza uczelnię przekraczająca karierę akademicką i mająca wpływ na życie.