Aktualne trendy w sterowanej regeneracji tkanek

Ostatecznym celem terapii przyzębia jest zatrzymanie postępującej choroby przyzębia i odbudowa tych części przyzębia które zostały zniszczone przez chorobę. Kolejnym celem terapii jest przewidywalna regeneracja przyzębia w miejscu poprzedniego uszkodzenia. Regenerację definiuje się jako „odtworzenie lub odbudowę utraconej lub uszkodzonej części w taki sposób aby przywrócić formę i funkcje utraconych struktur. Regenerację przyzębia definiuje się jako regenerację struktur podtrzymujących ząb w tym kości wyrostka zębodołowego więzadła przyzębnego i cementu zębowego na powierzchni korzenia która była wcześniej dotknięta chorobą. Nowe przyczepienie definiuje się jako „ponowne połączenie tkanki łącznej z powierzchnią korzenia (wcześniej odsłoniętą przez chorobę) która została pozbawiona więzadła ozębnego. Ponowne połączenie następuje poprzez utworzenie nowego cementu z wbudowanymi włóknami. Optymalne gojenie się rany po chirurgicznej rekonstrukcji przyzębia powinno skutkować utworzeniem nowego cementu więzadła ozębnego i kości wyrostka zębodołowego odpowiednio pokrytych tkanką dziąsłową. Niniejsza książka omawia różne aspekty sterowanej regeneracji tkanek.