Aktywne przerwy w procesie nauczania-uczenia się

Obecnie edukacja podlega ciągłym innowacjom przechodząc pozytywne i negatywne transformacje co uwypukla problemy z jakimi borykają się nauczyciele poszukujący strategii nauczania-uczenia się która pomoże złagodzić zmęczenie i rozproszenie uczniów w czasie zdobywania nowej wiedzy. Niniejszy projekt ma na celu analizę częstości stosowania aktywnych przerw w procesie nauczania-uczenia się uczniów w wiejskiej szkole publicznej w prowincji Tungurahua w Ekwadorze. Badanie ma charakter quasi-eksperymentalny z mieszanym podejściem jakościowym i ilościowym ma również charakter terenowy jest poparte studium bibliograficznym ponieważ przeprowadzono wcześniejsze badania tych dwóch zmiennych w projekcie uczestniczyli uczniowie wyższej klasy podstawowej: 64 z równoległej grupy eksperymentalnej B-C dziesiątego roku i 63 z grupy kontrolnej dziewiątego roku.