Aktywność leiszmaniobójcza dwóch typowych roślin z północno-wschodniej Brazylii

Leiszmaniozę można zdefiniować jako grupę chorób które dotykają populacje ludzkie i różne grupy zwierząt głównie w regionach tropikalnych i subtropikalnych i które mają wiele odrębnych cech (objawy diagnoza biochemia immunologia) związanych z różnymi formami interakcji pasożyt-żywiciel. Mogą być wywoływane przez liczne gatunki z rodzaju Leishmania. Potencjał biotyczny regionu północno-wschodniego w szczególności stanu Ceará jest znacznie niedoceniany i niedostatecznie wykorzystywany. Jednak obecność tak zwanych chorób zaniedbanych w szczególności leiszmaniozy jest niewątpliwie obecna w tym stanie wpływając na i tak już chwiejny regionalny i krajowy system zdrowia publicznego. Musimy zatem szukać lokalnych rozwiązań problemów które obecnie występują w lokalnym społeczeństwie. W ten sposób wykorzystanie lokalnych roślin takich jak P. amboinicus i A. fraxinifolium stanowi obiecującą alternatywę dla zmniejszenia zachorowalności na liczne patologie występujące w stanie Ceará.