Badania nad obróbką elektroerozyjną

W obecnej sytuacji konkurencyjnej rośnie zapotrzebowanie na stopy o wysokiej twardości odporności na uderzenia i wytrzymałości. Ponieważ materiały te są trudne do obróbki konwencjonalnymi metodami stosuje się zazwyczaj metody niekonwencjonalne takie jak obróbka elektroerozyjna (EDM). W niniejszej pracy przedstawiono badania parametryczne procesu obróbki elektroerozyjnej stopu EN-19 z uwzględnieniem wielu charakterystyk wydajnościowych przy użyciu metodologii powierzchni odpowiedzi. Do oceny efektów obróbki wybrano charakterystyki wydajnościowe a mianowicie szybkość skrawania i chropowatość powierzchni. Parametry procesu wybrane w niniejszym badaniu to czas trwania impulsu czas przerwy między impulsami prąd i napięcie. Eksperymenty zaplanowano zgodnie z centralnym projektem kompozytowym metodologii powierzchni odpowiedzi. Wyniki eksperymentów pokazują że szybkość skrawania wzrasta wraz ze wzrostem prądu i czasu trwania impulsu natomiast chropowatość powierzchni maleje wraz ze wzrostem prądu i czasu trwania impulsu a szybkość skrawania maleje wraz ze wzrostem czasu wyłączenia impulsu natomiast chropowatość powierzchni wzrasta wraz ze wzrostem czasu trwania impulsu.