Biomarkery kości w chorobach przyzębia - aktualizacja

Celem procedur diagnostycznych przyzębia jest dostarczenie klinicyście użytecznych informacji dotyczących rodzaju lokalizacji i nasilenia istniejącej choroby przyzębia. Postępy w badaniach diagnostycznych chorób jamy ustnej i przyzębia zmierzają w kierunku metod dzięki którym ryzyko związane z przyzębiem można zidentyfikować i określić ilościowo za pomocą obiektywnych miar takich jak biomarkery. Biomarkery chorób w sukcesji odgrywają ważną rolę w naukach przyrodniczych i zaczęły odgrywać większą rolę w diagnostyce monitorowaniu wyników terapii i odkrywaniu leków. Wyzwaniem dla biomarkerów jest umożliwienie wcześniejszego wykrywania ewolucji choroby i bardziej energicznych pomiarów skuteczności terapii. Biochemiczne markery obrotu kostnego i resorpcji kości okazały się użytecznym nieinwazyjnym i stosunkowo niedrogim narzędziem do badania metabolizmu kości w badaniach populacyjnych i stopniowo zyskują uznanie w praktyce klinicznej. Ich głównym zastosowaniem jest jednak monitorowanie odpowiedzi na leczenie. Ciągły rozwój nowych markerów obrotu kostnego zwiększy wiedzę na temat patofizjologii zapalenia przyzębia.