BRUKSIZM

Bruksizm jest powszechną czynnością parafunkcjonalną polegającą na mimowolnym zaciskaniu lub zgrzytaniu zębami która może występować podczas snu (bruksizm senny) lub podczas czuwania (bruksizm jawny) i dotyka osoby we wszystkich grupach wiekowych. Schorzenie to ma wieloczynnikową etiologię obejmującą stres psychologiczny brak równowagi neurochemicznej zaburzenia snu predyspozycje genetyczne oraz w mniejszym stopniu czynniki morfologiczne lub okluzyjne. Historycznie uważano że jest on spowodowany głównie wadami zgryzu ale współczesne badania podkreślają dominującą rolę mechanizmów ośrodkowego układu nerwowego i stresorów psychospołecznych. Bruksizm senny jest obecnie klasyfikowany jako zaburzenie ruchowe związane ze snem powiązane z mikrourazami i zwiększoną aktywnością współczulną często obejmujące rytmiczną aktywność mięśni żucia podczas lekkiego snu non-REM. Z drugiej strony bruksizm po przebudzeniu jest ściślej związany ze świadomymi lub podświadomymi reakcjami na stres i nawykami behawioralnymi. Badania wykorzystujące elektromiografię i polisomnografię miały kluczowe znaczenie dla lepszego zrozumienia patofizjologii bruksizmu podczas gdy obrazowanie i narzędzia neurofizjologiczne ujawniają zaangażowanie neuroprzekaźników takich jak dopamina i serotonina.