Budowanie państwa i narodu w Federacji Etiopskiej

Budowanie narodu i państwa odgrywało kluczową rolę podczas tworzenia lub konsolidacji państw na całym świecie. Kraje trzeciego świata realizowały oba projekty w sposób niszczący różnorodność i tworzący kulturowo jednorodne systemy polityczne borykające się z nieodłącznymi problemami takimi jak zaprzeczanie tożsamości narodowej nakładające się obywatelstwo i narodowość oraz jednorodność kulturowa. Jako remedium na tę sytuację federalizm demokracja i wielokulturowość stanowią innowacje instytucjonalne polityczne i polityczno-psychologiczne. Doświadczenia Etiopii pokazują że przed 1991 r. centralistyczno-unitarny model budowania narodu zakończył się niepowodzeniem/zamieszaniem czego świadkiem były burzliwe relacje między państwem a społeczeństwem podczas gdy po 1991 r. wiele nadziei wiązało się z etniczno-terytorialnym podejściem federalnym. Jednak Etiopia nadal znajduje się w fazie ewolucji w której można zaobserwować dwa podejścia do budowania państwa: responsywne w latach 1991-2001 i nie responsywne od 2001 roku. Świadczy to o powrocie do nie responsywnego podejścia do budowania państwa i narodu w którym kwestie krajowe mają pierwszeństwo przed regionalną samorządnością. W świetle tego megaprojekty takie jak GERD mogą zarówno sprzyjać jak i zniechęcać do zdrowego podejścia do budowania państwa i narodu. W związku z tym GERD ma wpływ zarówno pozytywny jak i negatywny.