Chiny i kryzys w Darfurze

Ewolucja chińskiej polityki zagranicznej w kwestii Darfuru była głównie napędzana długoterminowymi rozważaniami Chin na temat interesów gospodarczych i politycznych w Sudanie i Afryce z istotnym wkładem innych czynników takich jak presja ze strony Zachodu a także bezprecedensowa wrażliwość Chin na międzynarodową krytykę w postaci kampanii Genocide Olympics. Kryzys w Darfurze jest uważany za studium przypadku wyzwań chińskiej polityki zagranicznej w Afryce: konflikt upolitycznił i umiędzynarodowił sprzeczności w stosunkach chińsko-sudańskich przyciągając uwagę społeczności międzynarodowej do jednej z najbardziej kontrowersyjnych dwustronnych relacji Chin w Afryce. Konflikt w Darfurze jest przykładem napięcia między dawną retoryką Chin dotyczącą nieingerencji i absolutnej suwerenności państwa a ich długoterminowym celem jakim jest bycie postrzeganym jako odpowiedzialny międzynarodowy interesariusz. Analiza rzeczywistych przyczyn zmian w polityce zagranicznej Chin w kwestii Darfuru ujawnia przewagę długoterminowych interesów materialnych Chin w Sudanie i ogólnie w Afryce.