Czas przestrzeń i sprzeczności w ochronie obszarów naturalnych

Od lat 30. XX wieku Brazylia przyjęła politykę publiczną dotyczącą tworzenia parków narodowych wzorując się na modelu amerykańskim ustanowionym pod koniec XIX wieku. W 2000 roku uchwalono ustawę o Krajowym Systemie Jednostek Ochrony Przyrody (SNUC) która obecnie stanowi najważniejszy akt prawny w tej dziedzinie. Jednak rządy zawsze miały trudności z konsolidacją struktur administracyjnych i sprawieniem by parki wraz z innymi obszarami chronionymi skutecznie realizowały swoje cele. W niniejszym badaniu doktoranckim z geografii zidentyfikowano źródła ideologii przewodnich i polityki ochrony środowiska w skali globalnej wraz z ich reperkusjami na szczeblu krajowym. W bardziej szczegółowym ujęciu praca dotyczyła stanu Rio de Janeiro badając proces tworzenia norm terytorialnych w tym mediacje prawne i administracyjne dotyczące jednostek ochrony przyrody w stanie Rio de Janeiro w latach 1975-2002. Rzeczywistość terytorialna obserwowana w trzech parkach stanowych nie odzwierciedlała prawnych celów ochrony przyrody a sprzeczności okazały się rażące co stanowiło główny przedmiot dyskusji w samej pracy doktorskiej.