Czynniki determinujące korzystanie z poradni przejściowej dla osób zakażonych wirusem HIV

Nigdy nie przewidywano że niemowlęta urodzone z ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV) będą miały szansę dożyć dorosłości i realizować swoje pragnienia. Wydaje się że dostępność programów leczenia antyretrowirusowego (ART) umożliwiła to. Młodzi dorośli żyjący z HIV/AIDS (YALHA) mogą nie być przygotowani jako dorośli do samodzielnego życia a ich główni opiekunowie lub pracownicy służby zdrowia mogą nie być gotowi aby pozwolić im przejść do samodzielnej opieki nad osobami dorosłymi. Młodość to okres eksperymentów i poszukiwania tożsamości. Dlatego osoby w tym wieku są podatne na ryzykowne zachowania takie jak nadużywanie substancji psychoaktywnych i seks bez zabezpieczenia. Stąd potrzeba przejścia z opieki nad osobami z HIV do opieki nad osobami doroszymi z HIV czyli celowego zaplanowanego przejścia młodych dorosłych żyjących z HIV z systemu opieki zdrowotnej skoncentrowanego na dzieciach do systemu opieki zdrowotnej zorientowanego na dorosłych. Przejście to maksymalizuje funkcjonowanie osób z YALHA przez całe życie. Nie przeprowadzono prawie żadnych badań dotyczących wykorzystania HTC wśród osób zakażonych HIV w wieku młodzieżowym i dorosłym. Niniejsza publikacja jasno wyjaśnia metody stosowane do określenia poziomu wykorzystania HTC oraz czynniki determinujące zmniejszenie prawdopodobieństwa regularnego korzystania z HTC wśród osób zakażonych HIV w wieku młodzieżowym i dorosłym.