Dla semiotyki obiektu kulturowego poprzez obraz

Wielkie cywilizacje pozostawiły swój ślad w przeszłości poprzez obrazy które są najstarszym sposobem przekazywania kultury. Dziś obrazy są uprzywilejowanym i istotnym elementem w kontekście społeczno-kulturowym każdego człowieka. Dlatego proponujemy zbadanie procesów znaczeniowych przekazywanych przez obrazy w analizie obiektu kulturowego biżuterii. Interesuje nas tradycyjna biżuteria ponieważ umożliwia utrwalanie tradycji poprzez jej zakorzenienie w kulturze i strukturze społecznej. Często jest również produktem hybrydowości i mieszania kultur. Nasza metodologia polegała na wyartykułowaniu trzech odrębnych wątków: pojęć semiotyki i znaczenia historii obrazu i jego języka a wreszcie ozdób i biżuterii jako obiektów społeczno-kulturowych. Specyfika algierskiej biżuterii została zbadana poprzez zastosowanie podejścia immanentystycznego Barthesa podkreślając strukturę wybranych obrazów. Analizę kontynuowano poprzez transpozycję dyskursywnego podejścia Martine Joly leżącego u podstaw retorycznych i perswazyjnych intencji obrazu biżuterii.