Doświadczenia antysemityzmu wśród niemieckich żołnierzy frontowych podczas I wojny światowej

Pierwsza wojna światowa charakteryzuje się obrazami bezprecedensowo okrutnej śmierci żołnierzy. Z różami w lufach karabinów maszerowali oni na front niedługo wcześniej. Wśród nich było 100 000 niemieckich żołnierzy frontowych wyznania mojżeszowego. „Burgfrieden ogłoszone przez niemieckiego cesarza było ich obowiązkiem. Żałoba po 12 000 poległych niemieckich żołnierzy frontowych wyznania mojżeszowego stała się dodatkowym ciężarem do udźwignięcia z powodu agresywnej formy antysemityzmu na froncie i w kraju. „Spis Żydów zarządzony przez Ministerstwo Wojny Rzeszy w 1916 r. był oficjalnym preludium przeciwko niemieckim żołnierzom frontowym wyznania mojżeszowego. Antysemityzm podczas I wojny światowej skierowany przeciwko niemieckim żołnierzom frontowym wyznania mojżeszowego przemieszczał się pomiędzy frontem frontem domowym i doniesieniami prawicowych mediów. Ta konstelacja nabiera szczególnego znaczenia ponieważ staje się odzwierciedleniem przebiegu wojny. Ponieważ wynik wojny dla Niemiec stawał się coraz bardziej pewny dla niemieckich Żydów stało się pewne że zostaną pociągnięci do odpowiedzialności jako kozły ofiarne za przegraną wojnę.