Długoterminowe wyniki kliniczne i radiologiczne stosowania protezy Mayo® z krótkim trzonem

Celem tego retrospektywnego monocentrycznego badania było zebranie długoterminowych wyników klinicznych i radiologicznych stosowania protezy Mayo® z krótkim trzonem. W badaniu wzięło udział 51 pacjentów i 61 protez biodrowych wszczepionych w latach 2000-2003. Wskaźnik Harris Hip Score (HHS) mierzył zadowolenie pacjentów i funkcjonalność. Wskaźnik Forgotten Joint Score (FJS) mierzył postrzeganie sztucznego stawu w życiu codziennym. Na podstawie zdjęć rentgenowskich sprawdzono rekonstrukcję długości nogi pozycję trzonu przesunięcie kości udowej i środek obrotu. Przeanalizowano obecność linii radiolucentnych i kostnień okołostawowych. Po średnio 164 miesiącach w skali HHS uzyskano 84 punkty a w skali FJS 68%. Długość nogi nie uległa istotnej zmianie. Położenie trzonu wynosiło 16° koślawe. Przesunięcie kości udowej zwiększyło się o 6 mm a środek obrotu przesunął się o 6 mm do strony przyśrodkowej. W 14 przypadkach wystąpiły linie radiolucentne w strefach Gruena 1 2 3 i/lub 7. Okostnienie okołostawowe występowało w 27 protezach Mayo® w stadiach 1-3 według Brookera. Trzon Mayo® jest niezawodnym implantem o porównywalnych wynikach długoterminowych.