Działanie przeciwzapalne w zapaleniu jelita grubego w którym pośredniczy receptor muskarynowy M1

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest przewlekłą chorobą zapalną która dotyka głównie okrężnicy i odbytnicy i charakteryzuje się owrzodzeniami błony śluzowej jelita. Wiele układów endogennych jest zaangażowanych w fizjologię jelit a układ muskarynowy ma fundamentalne znaczenie dla tego procesu. Celem tego badania było zbadanie działania przeciwzapalnego w którym pośredniczy receptor muskarynowy M1 w zapaleniu jelita grubego wywołanym kwasem octowym (AA). Grupy zwierząt które otrzymały 6% AA dożołądkowo wykazały znaczny wzrost liczby zmian w okrężnicy oraz stężenia MPO MDA i obniżenie poziomu GSH w tkance jelitowej po 18 godzinach indukcji w porównaniu z innymi analizowanymi czasami. Zaobserwowano że leczenie McN-A-343 w dawce 15 mg/kg wykazało znaczące zmniejszenie zmian w jelitach i zmniejszenie mokrej masy MPO poziomów IL-1β i markerów stresu oksydacyjnego. Jednak jednoczesne podawanie McN-A-343 i pirenzepiny odwróciło efekt McN-A-343. W związku z tym sugeruje się że szczyt zapalenia jelita grubego AA występuje 18 godzin po indukcji. Ponadto stwierdzono że receptor muskarynowy M1 jest zaangażowany w odwracanie prozapalnego działania zapalenia jelita grubego.