Empatyczne postawy i nauka

Moja codzienna praca jako psychologa głównie w sądzie dla dzieci i młodzieży w bardzo ubogiej gminie Baixada Fluminense w stanie Rio de Janeiro postawiła mnie przed trudnym wyzwaniem. Jednym z moich obowiązków było badanie i ułatwianie integracji dzieci i młodzieży w systemie szkolnym biorąc pod uwagę że niepowodzenia i porzucanie nauki są bardzo powszechne. Ale jak mogłem pracować nad integracją szkolną w pełnym tego słowa znaczeniu obejmującym regularną frekwencję i rzeczywistą naukę skoro relacje tych dzieci i młodzieży wskazywały że szkoła jest w dużej mierze mało interesująca i nie motywuje do nauki? To pytanie skłoniło mnie do podjęcia badań na poziomie magisterskim w dziedzinie edukacji na Uniwersytecie Federalnym Rio de Janeiro (UFRJ). Problem który zamierzałem zbadać wynikał z możliwości podjęcia przez nauczycieli działań lub postaw które mogłyby ułatwić uczniom naukę i zmotywować ich do nauki i pozostania w szkole. Z tego problemu wyłoniła się hipoteza że empatyczne postawy zbliżanie się do uczniów włączanie ich w proces zdobywania wiedzy mogą stanowić motywację.