EPIDEMIOLOGICZNE KLINICZNE I TERAPEUTYCZNE ASPEKTY RUMIENIA BARWNIKOWEGO

Erythema pigmentum fixans (EPF) jest łagodną toksydermią która jest bardzo często spotykana ponieważ jest tak łatwa do zdiagnozowania. Jej rozpoznanie jest zasadniczo kliniczne. Obecność przebarwionych plam w tym samym miejscu w kontekście przyjmowania leków stanowi silny argument za diagnozą. Celem naszego badania było sporządzenie listy leków odpowiedzialnych za toksydermię i określenie drogi przyjmowania przez tych pacjentów podczas leczenia w trzech ośrodkach dermatologii i wenerologii w Beninie. Do badania włączono 134 pacjentów 76 mężczyzn i 58 kobiet co daje stosunek płci (M/K) wynoszący 131. Średni wiek pacjentów wynosił 3587 lat. Większość pacjentów leczyła się samodzielnie w szpitalu. Główną przyczyną atopii była astma a następnie alergiczne zapalenie spojówek alergiczne zapalenie zatok i wyprysk konstytucjonalny. Najczęstszą postacią EPF była postać zwykła a następnie postać pęcherzowa. Najczęściej stosowanym lekiem był paracetamol. Leczenie polegało na unikaniu szkodliwego leku i leczeniu objawów.