Etyka w dzikiej przyrodzie

Natura potrafi być niezwykle okrutna. Każdego dnia miliony zwierząt są ścigane i zabijane przez swoje drapieżniki co jest zjawiskiem całkowicie regulowanym przez prawo silniejszego. Podczas gdy powszechnie zgadza się że zwierzęta z którymi ludzie mają do czynienia są istotami czującymi które powinny zasługiwać na moralną uwagę niepewność pojawia się gdy chodzi o dziką przyrodę sferę w której przez większość czasu ludzie są nieobecni. Czy powinniśmy walczyć z naturalnym okrucieństwem czy po prostu „pozwolić mu być? Odpowiedzi na ten dylemat udziela amerykańska filozofka Clare Palmer która stara się pogodzić dwa przeciwstawne stanowiska w kwestii etyki zwierząt: jedno twierdzi że wszystkie istoty posiadające te same zdolności powinny korzystać z tego samego poziomu moralnego; drugie utrzymuje że obowiązki moralne różnią się w zależności od kontekstu i relacji jakie ludzie nawiązują ze zwierzętami. Celem tej pracy jest pokazanie że analiza Palmera otwiera nieoczekiwane możliwości pomocy dzikim zwierzętom.