Filozoficzne i teologiczne uzasadnienia prawa

Okres niemieckiej filozofii od Kanta do późniejszych prac Hegla i Schellinga znany jest jako niemiecki idealizm. Publikacja Krytyki czystego rozumu Kanta (1781) i śmierć Georga Wilhelma Friedricha Hegla (1831) są powszechnie uważane za chronologię. Niemiecki idealizm jest często uważany za szczyt niemieckiej filozofii i porównywany z klasyczną filozofią grecką pod względem jego historycznego znaczenia. Jako alternatywę dla terminu niemiecki idealizm okres ten jest często określany jako klasyczna filozofia niemiecka. Na przełomie XVIII i XIX wieku niemiecki idealizm był dominującym ruchem filozoficznym w Niemczech który postawił sobie za zadanie stworzenie światopoglądu (epistemologii logiki filozofii przyrody etyki teorii politycznych oświecenia i wyjaśnienia całego świata w naukowy sposób).