Gry w nauczaniu matematyki

W celu ułatwienia nauczania matematyki w szkole podstawowej uczynienia jej mniej abstrakcyjną i sztywną w odniesieniu do konkretnych treści oraz bardziej zbliżoną do rzeczywistości uczniów niniejsza praca ma na celu pokazanie odmiennego spojrzenia na dotychczasową wiedzę uczniów i praktykę pedagogiczną w klasie w zakresie treści matematycznych wychodząc od kultury uczniów i pedagogiki Freire'a proponując zabawową metodologię autonomii w edukacji matematycznej. Freire (1999) wprowadza pedagogikę autonomii wyjaśniając swoje powody analizowania praktyki pedagogicznej nauczyciela w odniesieniu do autonomii bycia i wiedzy ucznia. Rozumie się że nauczyciel powinien stale się kształcić ponieważ człowiek wykazuje swoje zdolności rozwijając swoje umiejętności poprzez wykonywanie zawodu. W przeciwnym razie uczeń będzie jedynie odbiorcą informacji a nauczyciel powinien zaproponować „zbliżenie się do wcześniejszej wiedzy uczniów aby dzięki tym informacjom móc przedstawić treści uczniom którzy będą mieli możliwość i przestrzeń do kwestionowania nowej wiedzy (FREIRE 1999). Niniejsza praca opiera się zatem na badaniach jakościowych i etnograficznych.