Guru Lopes Chaves

Niniejsza praca analizuje osobistą korespondencję „epistolomanii Mário de Andrade (1893-1945) zgodnie z zasadami współczesnej krytyki biograficznej i w oparciu o koncepcję biografemu sformułowaną przez Rolanda Barthesa która pozwala odczytać ślady autora - jego biografii - w paratekstach takich jak korespondencja. Proponuje również prześledzenie początków praktyki pisania intymnego i gatunków związanych z indywidualną trajektorią ze szczególnym uwzględnieniem korespondencji osobistej w kontekście wzrostu nowoczesnego indywidualizmu począwszy od połowy XVIII wieku w Europie. Osiągnięcie tak zwanych narracji ja umożliwia oprócz tworzenia indywidualnej pamięci narrację tożsamości która sama w sobie jest pluralistyczna i mutacyjna i to właśnie ona jest przedmiotem analizy niniejszej pracy z perspektywy transdyscyplinarnej i porównawczej w korespondencji Mário która jest budowana wobec jego rozmówców w formie wielorakich automodelowań.