Kościoły zielonoświątkowe w czasach austrofaszyzmu i narodowego socjalizmu

Kościoły zielonoświątkowe które powstały tuż przed lub w trakcie austrofaszyzmu w początkowym okresie swojego istnienia doświadczyły surowych represji co często powodowało że obiecujące początki zamierały w niewielkich grupach. Odczuwały one silną presję ze strony państwa korporacyjnego reżimu nazistowskiego oraz skutki wojny. W związku z tym zdystansowały się od podstawowych elementów teologii zielonoświątkowej (mówienie językami entuzjastyczny styl kazań) i dostosowały swoją nazwę aby uzyskać tolerancję ze strony państwa. Aby nie narażać własnego życia nie sprzeciwiali się publicznie antysemityzmowi ale działali tu i ówdzie w tajemnicy. Nie odcięli się jednak od judeochrześcijańskiej „siostrzanej wspólnoty w Wiedniu. Zapewnili jej współpracę i przyjaźń pomimo trudnych czasów II wojny światowej. W oparciu o to historyczne dziedzictwo apeluję o obronę prześladowanych i wolność wyznania oraz o błogosławieństwo dla narodu żydowskiego. Niniejsze opracowanie jest poświęcone chrześcijanom (zgodnie z zapisami niniejszej pracy) którzy w czasach nazizmu pomagali Żydom ale także wszystkim zamordowanym Żydom którym nie udzielono wystarczającej pomocy.