Kryzys spo?eczno-polityczny - wielonarodowy plan ewakuacji kryzysowej

Niniejsza praca opiera si? na bezpo?rednich wydarzeniach prowadz?cych do i podczas kryzysu spo?eczno-politycznego który mia? miejsce w D?akarcie w Indonezji w maju 1998 roku. Azjatycki kryzys gospodarczy z 1998 r. doprowadzi? do frustracji ogó?u spo?ecze?stwa skorumpowanym i opresyjnym re?imem prezydenta Suharto i rz?dz?cej partii Golkar. Skupia si? na dzia?aniach które powinny by? rozwa?one i przygotowane przez kierownictwo pracowników i osoby pozostaj?ce na ich utrzymaniu aby zapewni? sobie bezpiecze?stwo poniewa? ambasady konsulaty lub przedstawiciele w kraju maj? ograniczone mo?liwo?ci pomocy w przypadku nag?ego za?amania prawa i porz?dku. Spó?ka musi równie? rozwa?y? natychmiastow? ewakuacj? w celu przyj?cia osób w punkcie bezpiecze?stwa za granic?. Dodatkowe planowanie musi równie? uwzgl?dnia? dobrobyt lokalnych pracowników którzy nie zostan? ewakuowani. Nadal musz? oni otrzymywa? wynagrodzenie. Decyzja o ewakuacji nie mo?e by? podejmowana pochopnie. W pewnym stopniu wp?ynie to na reputacj? Spó?ki w?ród jej pracowników zagranicznych pracowników lokalnych i rz?du przyjmuj?cego po powrocie Spó?ki. Poziom i rodzaj wp?ywu b?d? w du?ej mierze zale?e? od tego jak dobrze Spó?ka zaplanowa?a zarz?dza?a i zapewni?a ewakuacj? a nast?pnie ci?g?o?? dzia?ania.