Kultywowanie percepcji

Ta ksi??ka bada zwi?zki mi?dzy intencjami kompozycyjnymi wzorcami strukturalnymi i percepcj? publiczno?ci w muzyce Franza Josepha Haydna czego przyk?adem jest jego Koncert C-dur na wiolonczel? i orkiestr? Hob. VIIb: 1 (ok. 1761-1765) i Koncert D-dur na wiolonczel? i orkiestr? Hob. VIIb: 2 (1783). Nowatorskie wykorzystanie i przestrzeganie schematycznych wzorców przez Haydna ukazuje koncerty jako przeciwstawne produkty formalnej kreatywno?ci ukierunkowanej na wyj?tkowe zdolno?ci rozró?niania dwóch ró?nych odbiorców. Podczas gdy proste i z?o?one techniki kompozytorskie wspó?istniej? w ca?ej muzyce Haydna przeniesienie analitycznej perspektywy na punkt widzenia bardziej zorientowanego na s?uchacza ujawnia dychotomi? prostych lub z?o?onych klasyfikacji. Badanie wykorzystania wzorca w koncertach przez pryzmat przerostu motywacyjnego schematów galantowych cykliczno?ci struktury fraz i schematów powtórze? sonaty / koncertu odnajduje komplementarne cechy stylistyczne mi?dzy utworami. Po??czenie tych odkry? z osiemnastowieczn? estetyk? i psychologicznymi implikacjami u?ycia schematu wype?nia luk? mi?dzy kompozytorem a odbiorc? pokazuj?c zamiar Haydna by piel?gnowa? aktywnych s?uchaczy i zachowa? zrozumia?o??.