Luran agus a' Mhaighdeann-mhara

Bha deagh bhaile aig Luran. Bha beothaichan aige—crodh, caoraich, agus eich. Agus bha deagh bhàta aige cuideachd. Ach bha aon rud ga bhodraigeadh: bha na sìtheanaich a’tighinn a h-uile oidhche ’s bha iad a’goid nam beothaichean aige! Cha robh fhios aige dè dhèanadh e. Ach latha dhe na lathaichean a bha e ag iasgach, thàinig maighdeann-mhara dhan bhàta.... ’S e seo té dhe na sgeulachdan as fheàrr le Migi MacNìll, seanchaidh á Baile Sheumais, Siorramachd Bhioctoria, Ceap Breatainn. Thàinig a mhuinntir á Eilean Bharraigh, o chionn còrr is dà chiad bliadhna. Seo agaibh té dhe na sgeulachdan a chaidh innse do Mhigi nuair a bha e na bhrogach òg—agus tè nach do leig e ás a chuimhne riamh. Mar a thuirt Souter Strachan á Framboise, Ceap Breatainn, “Siud na lathaichean a bha bòidheach; a bhith a’cluinntinn sgeulachdan mar siud!”