Mechanizmy oszczędzania energii przez migrujące gęsi kanadyjskie

Oszacowaliśmy mechanizm lotu z machaniem skrzydłami gęsi kanadyjskiej wykorzystując model ramienia z dwoma przegubami w niestabilnych warunkach aerodynamicznych aby zbadać ile energii można zaoszczędzić podczas migracji. Na podstawie rozkładu prędkości i ciśnienia na skrzydle ustaliliśmy że gęś może zaoszczędzić około 15% energii dzięki zmniejszeniu oporu powietrza wynikającemu ze zmiany morfologii skrzydła. Na podstawie pola przepływu powietrza w strumieniu powietrza za skrzydłem ustaliliśmy że gęś lecąca za inną gęsią może zaoszczędzić około 16% energii wykorzystując siłę indukowaną przez parę trójwymiarowych wirów indukowanych przez trzepot skrzydeł (FAV) w formacji V. Obliczyliśmy że optymalna głębokość wynosi około 4 m od końcówki skrzydła gęsi przed nami a optymalna wartość WTS wynosi od 0 do -040 m w przekroju poprzecznym. Różnicę faz machania skrzydłami gęsi przed nami i za nami oszacowano na około 907° co pozwala efektywnie wykorzystać korzyści aerodynamiczne wynikające z FAV. Nasze wyniki pokazują że wykorzystanie niestabilnego mechanizmu aerodynamicznego w locie migracyjnym z machaniem skrzydłami nie jest ograniczone do dużych i ciężkich ptaków o dużej prędkości machania ale może być również zastosowane w mini lub mikro pojazdach powietrznych (MAV) takich jak latające pojazdy szpiegowskie.