Meseceva ulica

<p><em>Meseceva ulica</em> je odredjena kao „Roman u fragmentima na citaocima je da povezuju ove fragmente koji mogu a ne moraju da budu ispisani istim redom o cemu i autor svedoci da su poglavlja ove knjige prvobitno nastala kao price a potom dobila svoje mesto u romanu. Ovo je kratak roman ciji stil i dubina znacenja koja dolaze sa akcentom na besmislu praznini kisi jeseni sivilu senkama nedostatku obrisa i oblika postaju kontrast strukturi i traze vecu duzu i znacajniju paznju citalaca. I sama struktura romana komplementarna je Viktorovim rečima: „Cutim kao i uvek sto zacutim kada bih bujicom reci trebalo da se branim od svakog nasrtaja. Kao da ceo roman iscitavamo iz njegove cutnje iz toka svesti gde postavka stvari funkcionise mnogo drugacije nego u stvarnom svetu gde ta ista svest ima svoju realizaciju.</p><p>-----</p><p><em>Meseceva ulica</em> (<em>Moon Street</em>) is a short atmospheric novel that follows a solitary walker through a rain‑soaked city of blurred outlines. The plot is spare by design; what matters is mood-the persistent drizzle the echo of footsteps the gray felt of autumn pressing close. Vladimir Radovanovic writes with minimalist intensity about aimlessness and the ache of meaning deferred until small perceptions acquire a piercing clarity: a window briefly lit a voice behind a wall a leaf stuck to the pavement. Readers of existential and lyrical fiction will recognize the book's lineage while feeling its contemporary pulse. </p>