Mondrian kontra van Doesburg

Celem niniejszej pracy jest analiza teorii Pieta Mondriana i Theo van Doesburga na podstawie kompozycji z 1922 roku i jej kontrkompozycji. Ścisła analiza formalna obu dzieł stanowi podstawę ikonografii abstrakcyjnych środków wyrazu obrazowego w odniesieniu do wspomnianych dzieł. Następnie dokonano oceny w ramach grupy dzieł artystów która pokazuje również w jaki sposób w poprzednich obrazach stworzono podstawę dla obu kompozycji. Badanie i interpretacja środków obrazowych oraz teorii wskazują że na obu artystów wpływ miały takie nurty jak konstruktywizm i proto-dekonstruktywizm oraz teorie estetyki religii i materializmu. Badania ukrytych znaczeń opierają się na trzystopniowym modelu Erwina Panofsky'ego. Wbrew powszechnej opinii że sztuka współczesna nie ma znaczenia i nie przekazuje żadnego ogólnie zrozumiałego przesłania niniejsza praca pokazuje że za dziełami artystów takich jak Mondrian i van Doesburg kryje się więcej niż można by przypuszczać na pierwszy rzut oka. Tym samym cel sztuki abstrakcyjnej pozbawionej znaczenia do którego dążyli Mondrian i van Doesburg nie został osiągnięty.