My inni i ja sama

Proces tworzenia 104 ceramicznych dzieł inspirowanych głową wyrzuconego manekina pozwolił artystce i materiałowi nawiązać kontakt i stworzyć relację współistnienia i intymności. Recykling gliny ugniatanie i modelowanie gliny malowanie i wypalanie elementów wywołało refleksje spostrzeżenia niepokój i obawy związane z miejscem pustki i uprzedmiotowienia zajmowanym przez ludzi obok przedmiotów w społeczeństwie kapitalistycznym. Podczas gdy ludzie są opróżniani uprzedmiotowieni i tracą swoją tożsamość przedmioty są humanizowane i wydają się ożywać. Obie strony walczą o tę samą przestrzeń toczą walkę na równych prawach mieszają się zmieniają zajmowane miejsce w zależności od wartości jaką im przypisuje się. W ten sposób poprzez powtarzanie konstruktywnych działań i nadawanie nowego znaczenia odrzuconym przedmiotom niniejsza plastyczna i poetycka praca badawcza proponuje nowe spojrzenie i nowe miejsce dla tego co stało się jedynie odpadkiem i co w ten sposób zaczyna teraz dzielić czas produkcji który ma inną logikę - odmienną od logiki kapitalizmu - i stanowi czas budowania refleksji możliwości nadawania nowego znaczenia i kontaktu.