Na skrzydłach Melancholii

Essay aus dem Jahr 2009 im Fachbereich Psychologie - Sonstiges Sprache: Deutsch Abstract: Już w starożytności uznawano melancholię za muzę twórczego geniuszu. Właśnie do tej tradycji wydaje się nawiązywać Albrecht Dürer w swej słynnej alegorii Melencolia I z 1514 roku sprawiając nią swym niezliczonym interpretatorom mnóstwo kłopotów. Alegoria ta bowiem nie tylko łamie konwencję ikonograficzną charakterystyczną dla tamtej epoki lecz stwarza także trudności w dążeniu do wyczerpania zasobów jej ukrytych znaczeń. Problemy rozpoczynają się już przy próbie określenia i opisania poszczególnych elementów alegorii. Do chwili obecnej trwa spór o niektóre z nich - i to nie tylko między miłośnikami sztuki lecz także między wytrawnymi historykami sztuki oraz psychologami kultury. Sporo wątpliwości i to ze wszech miar uzasadnionych wzbudzają następujące elementy alegorii: „nietoperz na którego skrzydłach rozpościera się napis Melencolia I ciała niebieskie widoczne na ciemnym tle nieba wraz z towarzyszącymi im zjawiskami ociosany głaz niemalże w samym centrum obrazu drabina oraz wieniec na skroniach postaci na pierwszym planie co do której też nie ma zgody czy należy traktować ją jako anioła czy jako uskrzydloną kobietę.