Nauka czytania dla uczniów niesłyszących

Pomimo ogromnego postępu w rozwoju aparatów słuchowych osoby niesłyszące posługują się językiem migowym i uważają go za centralny element swojej kultury. Na podstawie literatury przedmiotu opisano spór metodologiczny oraz kongres mediolański z 1880 r. wraz z jego konsekwencjami i wpływem na pedagogikę osób niesłyszących w Austrii w 2017 r. Niepowodzenie metody nauczania ustnego doprowadziło do zmiany orientacji i wdrożenia metod opartych na języku migowym. Na podstawie wielopoziomowego modelu czytania opracowanego przez Rosebrocka i Nix przedstawiono możliwości dydaktyczne w zakresie organizacji zajęć. W celu porównania z codzienną praktyką pedagogiczną nauczycieli osób niesłyszących w szkołach i podczas szkoleń przeprowadzono wywiady z ekspertami. Skutki decyzji z 1880 roku są nadal odczuwalne ale zarówno nauczyciele jak i uczniowie dostrzegają potrzebę zmiany paradygmatu w kierunku większego wykorzystania języka migowego i świadomości zdolności wzrokowych dzieci.