Nauka współpracy

Współpraca między organami jest koniecznością w dochodzeniach dotyczących przestępstw gospodarczych ponieważ informacje i wiedza są rozproszone między nimi. Przestępstwa gospodarcze stały się bardziej złożone i pracochłonne do rozwiązania ponieważ sprawcy poprawili swoją „wiedzę specjalistyczną. Zmieniły się również strategie dochodzeniowe a zmiana strategii wpłynęła na jakość współpracy między organami. Niniejsze badanie koncentruje się na tym w jaki sposób władze uczą się współpracować w rzeczywistych sprawach karnych biorąc pod uwagę presję opisanych powyżej zmian. Perspektywą tego badania jest dochodzenie przedprocesowe. Punktem wyjścia badania jest postrzeganie współpracy jako procesu uczenia się a nie jako idealnego modelu do którego należy dążyć. W praktyce jego budowa również wiąże się z problemami ponieważ wymagane nowe narzędzia zasady i wytyczne są tworzone jednocześnie z trwającym dochodzeniem. Teoria działania oferuje ramy teoretyczne do badania współpracy jako procesu uczenia się. Wyzwania stawiane przez rozwijającą się przestępczość gospodarczą są podejmowane w próbach tworzenia nowych praktyk interakcyjnych i nowych narzędzi współpracy.