Neokonstytucjonalizm

Konstytucjonalizm był dla ludzkości zjawiskiem powolnej konsolidacji podstawowych praw i gwarancji. Wpływ okropieństw II wojny światowej kiedy to potworne czyny takie jak nazistowski holokaust były legitymizowane przez ustawodawstwo państwa niemieckiego był ostrzeżeniem dla ludzkości że sama nauka nigdy nie może odejść od wartości etycznych a więc także prawo jako gałąź nauki jako nauka prawna nigdy nie mogło uwierzyć w moc formuł stosowania zimnego prawa pozbawionego kontekstu praktycznego przypadku że nauka prawna nigdy nie mogła uwierzyć że pewnego dnia sądownictwo może spełnić funkcję bycia „Ustami Prawa Monteskiusza. W tym sensie neokonstytucjonalizm reprezentował zbliżenie nauk prawnych z zasadami moralnymi i etycznymi oraz powiedzmy super zasadą zrodzoną z Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka z 1948 r. zasadą godności osoby ludzkiej. Teraz bardziej niż kiedykolwiek to sędzia musi wziąć na siebie odpowiedzialność za realizację podstawowych praw i gwarancji stanowczo odmawiając bycia główną figurą na szachownicy neoliberalizmu.