Nieformalne instytucje jako strategie radzenia sobie z ryzykiem

Ludzie współpracują ze sobą zarówno w pojedynczych przypadkach jak i w ramach powtarzających się działań które mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie. Współpraca jest zazwyczaj skuteczna dzięki tworzeniu sieci które mogą mieć wiele form: sieci przyjaźni wśród nastolatków sieci handlowe między krajami sieci podziału pracy między gospodarstwami wiejskimi itp. Niniejsze badania koncentrują się na sieci podziału pracy na obszarach wiejskich Etiopii. Na obszarach wiejskich Etiopii trudno jest znaleźć ubezpieczenia i instrumenty kredytowe dla drobnych rolników. Rynek pracy w rolnictwie nadal znajduje się na najniższym poziomie. Wykorzystując dane panelowe (1994-2009) z obszarów wiejskich Etiopii w badaniu podjęto próbę omówienia roli nieformalnych instytucji podziału pracy jako strategii radzenia sobie w sytuacji wystąpienia różnego rodzaju wstrząsów. Wybrano trzy rodzaje wstrząsów o różnych właściwościach aby zająć się zmiennymi wstrząsowymi. Wstrząsy zdrowotne wstrząsy powodziowe i inwazja dzikich zwierząt na gospodarstwa rolne. Wstrząsy te od wielu dziesięcioleci stanowią poważny problem na obszarach wiejskich Etiopii obok suszy. Dlatego też badanie potwierdza że nieformalne instytucje dzielenia się pracą są ogólnie wykorzystywane przez gospodarstwa wiejskie jako środek strategii radzenia sobie poprzez pozyskiwanie wystarczającej siły roboczej na wypadek wstrząsów.