Nizhalukal Izha Chernna Nattuvazhikal

ഇത് ഒരു എഴുത്തുകാരന്റെ അന്തിമ ദിനത്തിന്റെ പ്രതീക്ഷയോരമുള്ള ഓർമ്മയാണ് പ്രകൃതിയും ജീവതവും മരണവും തമ്മിലുള്ള അതീവ സൂക്ഷ്മമായ ബന്ധത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ആലോചനയോടൊപ്പം. ലോഹിയുടെ അവസാന രാവിലെ അസാധാരണമായ തത്തകളുടെ കൂട്ടം സിന്ധുവിന്റെ മനസ്സിൽ അതിശയവും സങ്കടവും നിറച്ച് നിന്ന്. പതിവായി കിളികൾ എത്താറുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും അങ്ങനെ ഒരു തത്തക്കൂട്ടം ഒരിക്കലും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. അവർ അന്നു രാവിലെ മുതൽ ലോഹിയുടെ വീട്ടിൽ കലഹിച്ചുകൊണ്ട് ഉണ്ടായിരുന്നു പക്ഷേ അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണമിനുശേഷം പിന്നെ ഒരിക്കലും കണ്ടില്ല.സിന്ധുവിന് ഈ കിളികൾ ലോഹിയുടെ ആത്മാവിനെ കൊണ്ടുപോയ പ്രകൃതിദൂതങ്ങളായി തോന്നുന്നു. ഒരു സാധാരണ പ്രകൃതി സംഭവം അദൃശ്യമായ ആത്മീയതയുടെ നിറവോടെ ഈ വൃത്താന്തത്തിൽ നികത്തുന്നു — ജീവതത്തിന്റെ പര്യവസാനത്തിൽ പ്രകൃതിയും പങ്കാളിയാകുന്നു എന്ന ഒരാശയം ഉയരുന്നു.