Ocena 3D fałd podniebiennych do identyfikacji osób

Celem niniejszego badania była ocena wzorów fałd podniebiennych przy użyciu trójwymiarowych (3D) modeli cyfrowych; porównanie odpowiednich technik konwersji modeli cyfrowych w celu identyfikacji; opracowanie protokołu rejestracji nakładania; określenie zmian w indywidualnych wzorach fałd podniebiennych w czasie i po leczeniu ortodontycznym; oraz zbadanie skuteczności i dokładności procesów dopasowywania 3D między różnymi osobami. Do obliczenia osiemnastu zmiennych 2D wykorzystano pięć przekrojów w wymiarze przednio-tylnym i cztery przekroje w wymiarze poprzecznym. Zdefiniowano trzynaście zmiennych 3D. Wyniki wykazały że obrazy 2D nie były wystarczające do porównania różnych technik konwersji modeli cyfrowych. Punkty orientacyjne 3D nie wykazały statystycznie istotnych różnic w czasie i w wyniku leczenia ortodontycznego. Nie stwierdzono statystycznie istotnej różnicy między trzema różnymi technikami konwersji przy użyciu dwunastu punktów orientacyjnych 3D podniebienia do porównania. Niektóre punkty orientacyjne miały większy wpływ na proces dopasowywania i zostały uporządkowane według siły i znaczenia. Opracowano podejście 3D i wykorzystano je do weryfikacji i identyfikacji człowieka.