ODRODZENIE LALKARSTWA W BENGALU

Niniejsze badanie bada skomplikowane rzemiosło lalkarskie w Bengalu koncentrując się na jego znaczącej historii znaczeniu etnicznym i utrudnieniach uniemożliwiających jego utrzymanie. Lalkarstwo będące od dawna zwyczajową praktyką zakorzenioną w kulturze popularnej od dawna stanowi urzekający instrument opowiadania historii i rekreacji w Bengalu. W tym badaniu przeanalizujemy globalizację rozpowszechnienie mediów cyfrowych i ewolucję dynamicznej praktyki kulturowej w sztuce która została wyobcowana z powodu trudności ekonomicznych z jakimi borykają się tradycyjni lalkarze. W oparciu o badania terenowe wywiady i szczegółowe przeglądy literatury badania podkreślają trudności lalkarzy w tym plemiennych rzemieślników i kobiet. Poprzez analizę jakościową i ilościową artykuł bada sytuację społeczno-ekonomiczną artystów lalkarzy innowacyjną adaptację do współczesnych wymagań oraz wpływ mediów i technologii na tę formę sztuki. Omówiono tradycyjne formy takie jak Chadar Badoni a także nowoczesne innowacje organizacji które łączą tradycyjne i nowoczesne techniki w celu ożywienia sztuki lalkarskiej.