Odrodzenie obrazów w eseju filmowym

Awangardowi dokumentali?ci o?ywiaj? obrazy zapomniane na dnie szuflady. Rodzinne albumy niegdy? ma?o znacz?ce staj? si? pot??ne gdy pracuj? nad nimi arty?ci. Prywatne obrazy odradzaj? si? przywodz?c na my?l epok? i wype?niaj?c tera?niejszo?? symboliczn? tre?ci?. Zmieniaj?c kontekst obrazy sprzyjaj? refleksji nad kwestiami to?samo?ci pami?ci i podmiotowo?ci. W ten sposób poprzez ponowne naznaczenie prywatnych obrazów wspó?czesny dokument eksploruje poetyckie do?wiadczenia i j?zyk. Rodzinne fotografie wykorzystane w dokumentalnej narracji przywo?uj? bliskich jednocze?nie ujawniaj?c ukryte historie. Wed?ug Barthesa fotografia jest nierozerwalnie zwi?zana ze swoim odniesieniem. Jako taka jest dowodem na istnienie przesz?o?ci. Zdj?cie mówi „to by?o staj?c si? punktem wyj?cia dla inwencji artysty. Esej Rebirth of Images in Film analizuje rodzinne archiwum które zosta?o ponownie zasygnalizowane w twórczo?ci re?yserów Alana Berlinera i Andrésa Di Telli.