Pedagogika relacyjna i responsywna

Badania te wskazują że Nowa Zelandia mogłaby skorzystać na lepszym zrozumieniu przyczyn historycznych dysproporcji edukacyjnych między uczniami maoryskimi a ich kolegami z innych grup etnicznych. Dysproporcje te są utrwalane przez dominujący system edukacji oparty na języku angielskim. Sytuacja ta nadal marginalizuje uczniów maoryskich w edukacji i prowadzi do ich niepowodzeń szkolnych (Bishop & Glynn 1999). Zamiast nadal obwiniać uczniów maoryskich (pozycja deficytowa) i ich społeczności lokalne za tę sytuację pedagodzy powinni skupić się na tym co sami mogą zrobić aby ją naprawić (pozycja aktywna). Wspólna aktywna reakcja byłaby bardziej zgodna z traktatem z Waitangi i zapewniłaby większy potencjał i stabilność naszej wspólnej przyszłości. Badania te zostały przeprowadzone w szkole która była zaangażowana w projekt rozwoju zawodowego o nazwie Te Kotahitanga (Bishop Berryman Tiakiwai & Richardson 2003). Uczestnikami badania jest czterech nauczycieli i czterech uczniów maoryskich. Ich opisy doświadczeń zaowocowały nawiązaniem nowych relacji poprzez wzajemne słuchanie się i uczenie się od siebie nawzajem przez nauczycieli i uczniów maoryskich.