PIELĘGNACJA OD ŁONA MATKI DO WIEKU NASTOLETNIEGO

Wychowanie odnosi się do ciągłego aktu opieki wspierania i kierowania rozwojem dziecka od najwcześniejszych chwil życia do wieku nastoletniego. Obejmuje to coś więcej niż tylko zaspokajanie potrzeb fizycznych; obejmuje również bycie dostępnym emocjonalnie zapewnianie stymulacji umysłowej ułatwianie kontaktów społecznych i oferowanie moralnego kierunku. Proces wychowania rozpoczyna się jeszcze przed narodzinami ponieważ zdrowie fizyczne matki jej stan emocjonalny i decyzje dotyczące stylu życia mogą mieć wpływ na rozwijający się płód. W miarę jak dziecko dojrzewa wychowanie ewoluuje w połączenie uczucia uwagi zachęty i dyscypliny a wszystko to dostosowane do wspierania odrębnej osobowości i potencjału dziecka. W przeciwieństwie do natury która odnosi się do odziedziczonych cech genetycznych dziecka wychowanie koncentruje się na czynnikach środowiskowych i doświadczeniach które wpływają na zachowanie dziecka jego sposób myślenia zdolność uczenia się i umiejętności budowania relacji. Obejmuje to sposoby w jakie opiekunowie reagują na płacz niemowlęcia historie którymi dzielą się z małym dzieckiem zrozumienie okazywane podczas wybuchów dziecka oraz wsparcie udzielane podczas wyzwań związanych z dorastaniem.