Pielęgniarz w opiece nad pacjentem z kolostomią

Podczas opracowywania niniejszego badania stwierdziłam że pacjenci z kolostomią potrzebują wsparcia psychospołecznego promocji zdrowia edukacji zdrowotnej rehabilitacji i wskazówek dotyczących samoopieki. Teoria Orem dostosowuje się zatem do potrzeb pacjentów z kolostomią którzy wymagają samoopieki pomagając pielęgniarkom w wykonywaniu usystematyzowanych i powiązanych ze sobą czynności ukierunkowanych na terapeutyczną samoopiekę. Proces pielęgniarski Orem jasno określa role pielęgniarki i pacjenta w celu spełnienia wymagań dotyczących samoopieki a metody pomocy proponowane przez Orem pomagają pielęgniarce uzasadnić „dlaczego jest to konieczne? gdy pacjent nie jest w stanie zaspokoić swoich potrzeb biologicznych i psychologicznych. Uważa się że pielęgniarka powinna nie tylko priorytetowo traktować praktykę leczniczą i opiekuńczą ale także starać się prowadzić działania edukacyjne i badawcze aby lepiej identyfikować problemy wynikające z kolostomii doceniając osoby z kolostomią jako istoty ludzkie. Koncepcja samoopieki Orem podkreśla znaczenie praktyki pielęgniarskiej i pielęgniarki jako profesjonalisty posiadającego kwalifikacje naukowe techniczne i ludzkie do sprawowania opieki nad osobami po kolostomii.