Planowanie wiercenia podciśnieniowego w odwiercie poziomym w celu zminimalizowania uszkodzeń formacji

Wiercenie podciśnieniowe (UBD) definiuje się jako stan który powstaje gdy efektywne ciśnienie cyrkulacji płynu wiertniczego w kontakcie ze skałą zbiornikową jest niższe od ciśnienia formacji. Wiercenie podciśnieniowe (UBD) jest stosowane jako środek eliminujący lub znacznie ograniczający problemy związane z wierceniem takie jak uszkodzenia formacji które często znacznie zmniejszają wydajność wydobycia ropy i gazu w otwartych odcinach odwiertów poziomych. Znaczenie minimalizacji uszkodzeń formacji wynika z faktu że ciśnienie w odwiercie jest celowo utrzymywane na poziomie niższym niż efektywne ciśnienie porowe formacji podczas wiercenia. Aby osiągnąć ten stan stosuje się kilka technik wiercenia takich jak wiercenie napowietrzane lub wiercenie piankowe oparte na niskiej gęstości wiercenia. Niewłaściwy projekt lub niemożność utrzymania odwiertu w stanie podciśnienia podczas eksploatacji może być potencjalnym źródłem poważnych uszkodzeń związanych z kilkoma mechanizmami takimi jak spontaniczne nasiąkanie glazurowanie i makroporowatość. Dlatego też aby osiągnąć wysoką rentowność należy starannie dobierać potencjalne złoża.