Podejścia strukturalne w terapii celowanej

Antygeny węglowodanowe związane z nowotworami (TACA) to klasa glikanów o ważnych funkcjach strukturalnych i sygnałowych odgrywających istotną rolę w proliferacji komórek różnicowaniu i apoptozie istotnych w onkologii. Podejścia oparte na strukturze zostały wykorzystane do badania interakcji antygen-przeciwciało w mikrośrodowisku nowotworowym. Zaprojektowano również ligand peptydowy który naśladuje topologię molekularną TACA mimo że są to struktury molekularne chemicznie odmienne ale funkcjonalnie równoważne. Praca nad interakcjami przeciwciało-TACA sugeruje że podczas projektowania przeciwciał należy dokładnie rozważyć zastosowanie mutacji zwiększających sztywność przeciwciała. Praca ta sugeruje również że elektrostatyka odgrywa ważną rolę w rozpoznawaniu badanego antygenu modelowego. Rozróżnianie pożądanych celów poprzez odpychające oddziaływania elektrostatyczne może być bardziej owocne niż silna optymalizacja wiązania celu. Zwiększona specyficzność wobec jednego celu prowadzi do zmniejszenia powinowactwa do innych.