Pogodzenie praw człowieka i przymusowych eksmisji dla „celów publicznych w Etiopii

Badania wykazały że chociaż konstytucja FDRE i inne przepisy gwarantują prawo do ochrony przed przymusową eksmisją przepisy i praktyki nie spełniają standardów określonych w międzynarodowych instrumentach ochrony praw człowieka. Po pierwsze tylko władze rządowe określają cele publiczne prowadzące do przymusowych eksmisji przyjmując podejście odgórne bez konsultacji z ofiarami. Ofiary nie mają prawa do odwołania się od nakazów eksmisji i decyzji sądów administracyjnych w sądach powszechnych co stanowi prawo do sprawiedliwego procesu. Po drugie prywatni najemcy i nieformalni osadnicy są przedmiotem arbitralnych eksmisji a najemcy publiczni zostali pozbawieni alternatywnego zakwaterowania. Po trzecie przepisy i praktyki nie uwzględniają konkurencyjnych praw człowieka podczas planowania i egzekwowania eksmisji na cele publiczne. Powoduje to że procesy i wyniki eksmisji są sprzeczne z prawami człowieka co z kolei prowadzi do nędznego życia eksmitowanych. Naruszone zostały prawa do środków do życia żywności życia odpowiednich warunków mieszkaniowych swobody wyboru miejsca zamieszkania prawa do prywatności i bezpieczeństwa osobistego.