Polityka gestów

W czasach w których język mówiony jest manipulowany i pozbawiony integralności pakistański dramaturg Usman Ali wyłania się jako potężny głos oporu dzięki mistrzowskiemu wykorzystaniu komunikacji niewerbalnej. Niniejsza książka analizuje sztuki Alego The Guilt i The Last Metaphor odkrywając w jaki sposób gesty mimika taniec i symulakry stają się potężnymi narzędziami krytyki politycznej i społecznej. Opierając się na teoriach semiotycznych C.S. Peirce'a Rolanda Barthesa i Umberto Eco książka bada w jaki sposób bohaterowie Ali przekraczają ograniczenia ekspresji werbalnej aby stawić czoła systemowemu uciszaniu narzuconemu przez społeczeństwo. Tam gdzie skorumpowany system społeczny ogranicza wolność ekspresji poprzez język mówiony i wymusza system umysłowej głupoty gesty stają się nowym sposobem ekspresji - wizualnym językiem prawdy i sprzeciwu. Dzięki wnikliwej analizie praca ta pokazuje w jaki sposób teatr Alego odzyskuje komunikację jako siłę wyzwalającą oferując istotne spostrzeżenia dla badaczy dramatu semiotyki i dyskursu politycznego. Jest to istotny wkład w zrozumienie rewolucyjnego potencjału polityki gestów we współczesnym teatrze.